حرف دل

 خدا یا دیدی چه روزگاری شدهاین روزا دنیا بر عکس شده دخترا دنبال بهونه میگردن که خودشون رو به پسرها بندازن آره برعکس شده دخترا دیگه اسمی از شرم و حیا نمیشناسن وما پسرها هر چقدر هم بخواهیم خودمونو از دام دخترها نجات بدیم آخر کم میاریم و بد بخت میشیمنمیدونم من حق دارم این کار رو بکنم یا نه رفیق من ارزش این کار رو دارهیا اونم از سر بی زبونیشه که تو این دام افتادهولی نه اون هر چی بگه اون دو تا قبول میکنن نمیدونم این سر نوشت منه که کم کم داره تباه میشه نمیدونم چرا این روزا اینقدر سست عنصر شدم یه چیزی داره از داخل نابودم میکنه اون مثل خوره افتاده به جونمولی من نباید خودم رو تسلیم اون کنم اون یه شیطون یه ابلیس به تمام معنا اون داره از دوست داشتن سو استفاده میکنه
 ون داره از اعتماد پدر و مادرش سو استفاده میکنه ولی من
هرگز این کار رو نمیکنم من میدونم که اونا برای اینکه ما به اینجا برسیم چه سختی هایی رو تحمل کردن
 لم برای مادر این دوتا میسوزه که با چشمهای خودش داره میبینه که دخترهاش دارن بد بخت میشن
ولی هیچ کاری برای اونها نمیتونه انجام بده الان هم برای این دو تا باید به بهترین دوستم دروغ بگم
ولی اگه این یه دروغ مصلحتی باشه بهترین دروغه برا من چون خودم رو از چنگ اونا نجات میدم
من به موقع هم مریم رو نصیحت میکنم هم دوستم رضا رو که زندگی کردن بدون این گند کاری ها هم میشه
من وقتی برای اولین بار اونو خواهرش رو تو پارک دیدم فقط یه دوستی ساده ساده میخواستم
 کر کنم مریم هم همینطور اما مرضیه و رضا نه اونا فقط بخاطر همون گند کاری ها
با هم دوست شدن و منو تو این منجلاب میخوان بکشن

او شراب بوسه می خواهد ز من
من چه گویم قلب پر امید را
او به فکر لذت و غافل که من
طالبم آن لذت جاوید را

 ن اصلا باورم نمیشه که برای اولین بار تو عمرم دعوا کردم اونم بخاطر این دونفر که میدونم هیچ کدومشون ارزش این کار رو نداشتن من اشتباه کردم و اصلا اصلا دیگه تو عمرم به هیچ دختری
اطمینان نمیکنم مگر اینکه شریک زندگی من باشه مگر اینکه دوسم داشته باشه بخاطر خودم و من برای اینکه به سرنوشت بدی دچار نشم برا اینکه زحمت پدر و مادرم هدر نره
حاظرم رو بهترین رفاقت که رو پایه این گند کاری ها استوار باشه پا بزارم و برا همیشه دورش رو خط بکشم

چهره خورشید شهرما دریغا سخت تاریک است

ولی هر اتفاقی هم بیفته باید زندگی کنم تازه این اول سختی های زندگی منه پس زندگی هستم تا هست

آه ای زندگی منم که هنوز
با همه پوچی از تو لبریزم